goharevojod

goharevojod

goharevojod

goharevojod

استفاده از خدمات مشاوره روانشناسی در خانه ممکن است؟

بر کسی پوشیده نیست که مشاوره روانشناسی یکی از اصلی ترین و دقیق ترین روش های درمان بیماری های روحی روانی و اختلالات موجود مانند استرس در میان مردم میباشد که توسط مشاورین روانشناس انجام میگیرد. یکی از روش های جدید مشاوره را میتوان مشاوره روانشناسی در منزل نامید که در ادامه بیشتر به این موضوع میپردازیم.


منظور از مشاوره روانشناسی در منزل چیست؟

با وبلاگ گوهر وجود همراه باشید


مشاوره روانشناسی به طور معمول و آن چیزی که ما در ذهن داریم همیشه بین روانشناس و مراجع در کلینیک های مشاوره انجام میگیرد.


مراجع از مشکلات خود میگوید و روانشناس بر اساس علم و داشته های خود آن ها را تحلیل کرده و همچنین به بخش های ناگفته شخصیت و روان فرد مراجع پی میبرد و پروسه درمانی را آغاز میکند.


انواع روش های مشاوره


با عنایت به توضیحات بالا و ایجاد ساختار کلی برای کار مشاوره، باید اشاره کرد که روش های زیادی برای انجام کار مشاوره وجود دارد که مشاوره روانشناسی در منزل یکی از آنها میباشد.


مشاوره حضوری

مشاوره غیر حضوری

مشاوره غیر حضوری

مشاوره آنلاین و غیر حضوری با روانشناس


این نوع مشاوره همانطور که از نامش پیداست به دلایل مختلفی همچوت بعد مسافت، راحتی بیشتر و بسیاری دیگر از موارد به صورت غیر حضوری بین مراجع و مشاور انجام میشود.


از مهم ترین راه های مشاوره غیر حضوری میتوان به مشاوره روانشناسی آنلاین و مشاوره تلفنی نام برد که طرفداران زیادی هم دارند.


با مطالعه مطلب مزایای مشاوره روانشناسی آنلاین میتوانید با تمام فواید این نوع مشاوره آشنا شوید.


مشاوره حضوری


مشاوره حضوری از رایج ترین انواع مشاوره هستند که مشاوره در کلینیک یا دفتر مشاور از مرسوم ترین آنها میباشد.


اما مشاوره روانشناسی در منزل یکی از انواع مشاوره روانشناسی حضوری میباشد که به تازگی ترویج پیدا کرده است.


مشاور روانشناس با مراجعه به خانه متقاضیان مشاوره، کار تشخیص و درمان را انجام میدهد.


مشاوره روانشناسی در منزل دارای مزایا و معایب بسیاری میباشد.


مزایای مشاوره روانشناسی در منزل


از بارزترین فواید مشاوره روانشناسی در منزل این است که متقاضی که قبلا وی را مراجع میخواندیم نیاز به صرف زمان و هزینه بیشتر برای مشاوره گرفتن نیست.


در این روش تنها با هماهنگی های مورد نیاز مشاور مربوط را در خانه خود دارد و تمام زحمت های قبلی مشاوره گرفتن از دوش وی برداشته شده است و به حالا مشاورین روانشناس باید در محل حضور داشته باشند.


اما معایب مشاوره روانشناسی در منزل


عمده ترین معایب مشاوره روانشناسی در منزل برای مشاورین میباشد.


سابقا بحث امنیت مشاورین در دفاتر و کلینیک های مشاوره مطرح بوده است.


چرا که افراد بسیاری با نیت آزار و اذیت و یا اخاذی به دفتر مراجعه کرده و موجبات آزار افراد را فراهم میکردند.


در روش مشاوره روانشناسی در منزل این احتمالات بیشتر میباشد.


چرا که در بسیاری از اختلالات روانی افراد قدرت کنترل رفتار خود را ندارند و احتمال بروز مشکل برای مشاورین نیز بیشتر میباشد.


نتیجه گیری در مورد ویزیت روانشناس در منزل


به هر حال مشاوره روانشناسی در منزل یکی از روش های مورد استفاده توسط بسیاری از مشاورین میباشد که هنوز هم ادامه دار دنبال میشود.


این روش بیشتر برای افراد امین و مورد اعتماد مشاورین قابل انجام است و به هیچ وجه برای عموم مشاورین در هر کجای دنیا توصیه نمیشود.


بهتر است روش هایی همچون مشاوره حضوری یا مشاوره روانشناسی آنلاین و تلفنی جایگزین مشاوره روانشناسی در منزل شوند.


منبع: مشاوره روانشناسی در خانه

به چه کسی بیمار روانی گفته میشود؟

بیماری روانی به گروهی از بیماریها گفته می شود که با تأثیر بر تفکر و رفتار باعث ایجاد ناراحتی برای فرد مبتلا یا ایجاد ناتوانی در وی می شوند.

علت بیماری های روانی به خوبی شناخته نشده است ولی آنچه مسلم است این است که عوامل ژنتیک ، استرس های مختلف و نوع تعامل فرد با دیگران در ایجاد یا بروز آنها مؤثر است.

افسردگی ، اضطراب ، وسواس ، اختلال دوقطبی و اسکیزوفرنیا از جمله این اختلالات هستند.

بیماری روانی کیست؟

هر کسی، حداقل یک رابطه ی سمی در زندگی اش تجربه می کند.

به نظر می رسد بعضی از اشخاص، مدام از یک رابطه ی بد به رابطه ی بد دیگری وارد می شوند و دلیلش را هم نمی دانند.

اگر شما هم اینچنین هستید، ممکن است مشکل، خود شما باشید و دلیل آن چیزی باشد که کاملا از کنترل شما خارج است.

شما ممکن است روانی باشید! و این، علت داشتن رابطه های بد با دوستان، خانواده و همکاران تان باشد.

سایکو پث یا بیماری روانی چیست؟

سایکو پث یا اختلال شخصیت ضد اجتماعی، یک بیماری روانی است که تبعیت فرد از نُرم های اجتماعی را تحت تاثیر قرار می دهد.

فرد سایکو پث، تمایل دارد اصول را زیر پا بگذارد، بدون توجه به عواقب رفتار کند و نسبت به دیگران، جور دیگری به نظر برسد.

بیماران روانی معمولا دروغ می گویند، که گاهی آنها را به دردسر می اندازد.

البته این که شما، مهربان ترین فرد در میان خانواده یا گروه دوستان تان نیستید، دلیل نمی شود روانی باشید.

اما یک سری ویژگی های کلیدی وجود دارد که اگر ترکیب شوند، می توانند نشانگر سایکو پث یا روانی بودن شما باشند.

زیاد دروغ می گویید فقط به این دلیل که می توانید!

معمولا وقتی کسی دروغی می گوید، برای خودش دلیلی دارد.

ممکن است بخواهد از مواجهه با چیزی فرار کند، یا به احساسات کسی که دوستش دارد لطمه نزند.

اما در مورد بیماران روانی اینطور نیست، آنها بی اختیار و وسواس گونه دروغ می گویند.

دروغگویی وسواسی خیلی با دروغ مصلحتی یا دروغ سفید تفاوت دارد.

سایکو پث ها معمولا به خاطر عدم صداقت مزمن شان شناخته شده هستند، و هر وقت که بتوانند بدون هیچ دلیل منطقی، دروغ می گویند.

اگر دیدید اغلب در حال دروغگویی هستید، و انگیزه ای هم برای حمایت از دروغ های خود ندارید، ممکن است یک بیماری روانی باشید!

اهمیتی به انجام کاری که درست است نمی دهید

سایکو پث ها، درکی از عملکرد اخلاقی و درست ندارند.

حتی اگر بدانند کاری که می کنند درست نیست، بیشتر دوست دارند بی اعتنایی کنند و وانمود می کنند پیامدهای آن، تاثیری روی شان نخواهد گذاشت.

همه ی بیماران روانی لزوما با خشونت رفتار نمی کنند یا دست به جنایت نمی زنند.

اما آنهایی که احتمال این اقدامات برای شان وجود دارد، بیشتر به دست آوردهای فردی شان توجه دارند تا تاثیر علمکردشان روی دیگران.

از نظر دیگران خیلی مغرور هستید

نارسیسم یا خود پسندی، یک رفتار کلیدی در افراد سایکو پث است که اگر همراه با سایر علائم نباشد، می توان آن را اختلال شخصیت دانست.

شخصیت های خود شیفته، نمی توانند احساسات دیگران را درک کنند و بینهایت خود محور هستند.

شاید خیلی کوتاه مدت به کسی علاقه مند شوید رفتار کسی توجه تان را جلب کند.

اما این اتفاق تنها زمانی می افتد که سودی به شما برسد.

اگر تمایل تان به تمجید و تحسین دیگران تامین نشود، احتمالا خیلی زود، خسته و دلزده شده و به سمت فرد یا چیز دیگری می روید.

اهمیتی به اینکه کلام یا رفتارتان کسی را برنجاند نمی دهید

بیشتر افراد، اگر رفتار اشتباهی در مورد کسی مرتکب شوند، حتی اگر کم هم شده، احساس گناه یا ناراحتی می کنند، چه از روی عمد کاری کرده باشند و چه تصادفا و غیرعمد.

بیماران روانی یا ساکو پث، چنین احساسی ندارند.

فرد روانی می تواند حتی نزدیک ترین فرد به خود را آزار بدهد و حتی از نظر فیزیکی با او برخورد کند، بدون اینکه احساس پشیمانی داشته باشد.

چون توانایی احساس افسوس و رحم را ندارد.

شاید متوجه بشوید که چند کلمه حرف تان چگونه اعتماد بنفس همکارتان را نابود کرده است، اما اهمیتی ندهید و هیچ احساس بدی نکنید.

فکر می کنید روابط عاطفی و احساسی، وقت تلف کردن هستند

یک بیماری روانی به سختی می تواند احساس و هیجانات دیگران را درک کند، به همین دلیل نچسب و بی میل است.

اگر شما هم یک سایکو پث باشید، احتمالا سعی نمی کنید این حقیقت را که علاقه ای به ارتباط برقرار کردن با دیگران ندارید، پنهان کنید.

ولی خودتان را مجاز می دانید که هیجانات خود را بروز دهید، مخصوصا خشم و عصبانیت تان را.

اما یادتان می رود روابط سالمی با آنهایی که بیشتر از همه دوست تان دارند داشته باشید.

منبع: بیمار روانی کیست؟